Werkkostenregeling en de gebruikelijkheidstoets
Datum 06-12-2014 - 15:06
Onder de werkkostenregeling (WKR) mag de omvang van de vergoedingen en verstrekkingen niet ongebruikelijk zijn. Recent heeft staatssecretaris Wiebes van Financiën de gebruikelijkheidstoets verder toegelicht.
U heeft de afgelopen weken al veel kunnen lezen over de nota naar aanleiding van verslag Belastingplan 2015 die Wiebes naar de Tweede Kamer heeft gestuurd. Eén van de zaken die hij daarin toelicht, is de gebruikelijkheidstoets. De leden van een fractie in de Tweede Kamer willen namelijk weten hoe werkgevers moeten aantonen dat een bepaalde vergoeding of verstrekking gebruikelijk is.
Vakantiebijslag of bonus niet in de vrije ruimte
Het uitgangspunt van de WKR is dat het fiscaal gezien geen verschil uit maakt welke vergoedingen en verstrekkingen u in de vrije ruimte stopt. Het maakt dus in principe niet uit of u werknemers met kerst een kerstpakket geeft, een waardebon of gewoon een bedrag in contanten. Pas als er zo′n groot bedrag in de vrije ruimte is ondergebracht dat er bij de inspecteur alarmbellen gaan rinkelen, zal hij aangeven dat hij de omvang van de vergoedingen en verstrekkingen ongebruikelijk vindt.
Loonbestanddelen die u in de vrije ruimte onderbrengt, mogen niet ongebruikelijk zijn. Als u de complete vrije ruimte die aan het eind van het jaar over is, gebruikt voor vergoedingen en verstrekkingen aan één werknemer, zal dat bijvoorbeeld als ongebruikelijk worden gezien. Ook is het volgens Wiebes niet gebruikelijk om vakantiebijslag of een bonus in de vrije ruimte onder te brengen. Er is dan sprake van zogenoemde tariefarbitrage. Dit houdt in dat de belasting wordt omzeild doordat de 80% eindheffing die de werkgever onder de WKR moet betalen bij overschrijding van de vrije ruimte, lager ligt dan het gebruteerde tabeltarief van de eindheffing dat voor werknemers van toepassing is. Dit tarief kan oplopen tot 108,3%.
Nog geen paal en perk aan bepaalde situaties
De gebruikelijkheidstoets moet tegengaan dat buitensporige vergoedingen en verstrekkingen in de vrije ruimte terechtkomen. Omdat de WKR een relatief nieuwe regeling is, is er nog geen rechtspraak die paal en perk stelt aan bepaalde situaties. Als het nodig blijkt te zijn, zal de gebruikelijkheidstoets worden aangescherpt. Zo wordt er nu gewerkt aan regels die moeten voorkomen dat ondernemingen de Wet normering topinkomens omzeilen door gebruik te maken van de WKR.